Rouwverwerking

Wanneer je iemand verliest, moeten we met dat verlies leren omgaan. Dat doen we door te rouwen. Rouw is het verwerken van gevoelens en het bewerken van gedachten die te maken hebben met het verlies. Door te rouwen leren we om te gaan met het verlies en door te gaan met het leven zonder je dierbare. Rouw is niet alleen droefheid en depressie. Het is een scala van gevoelens van angst, agressie, schuld, verwarring en soms ook opluchting. Ongeveer elke emotie kan opkomen, ook emoties die men bij zichzelf voorheen niet kende en vreemd lijken in de context van verlies.

Ieder mens rouwt anders. Kinderen en jongeren rouwen even krachtig als volwassenen maar uiten dat vaak op een andere manier.

Kinderen en jongeren moeten door dezelfde fases heen als volwassenen wanneer ze rouwen. Zij zijn meestal niet in staat om lang achter elkaar te rouwen en zijn minder geneigd om gevoelens met andere te delen. Doordat ze vaak sneller overgaan tot de orde van de dag, herkennen ouders soms niet dat er wel degelijk sprake is van een rouwproces. Kinderen en jongeren houden hun verdriet vaak verborgen van hun ouders, om op die manier hun ouders te sparen. De rouwverwerking vindt dus vaak plaats achter gesloten deuren en wordt verbrokkeld over de tijd. Daardoor kunnen kinderen en jongeren ook langdurig gevolgen ervaren.

In de eerste plaats helpt het om te blijven communiceren. Kinderen en jongeren begrijpen meer dan men soms van hen verwacht. Het is daarom ook van belang om goed uit te leggen wat er gebeurd of gebeurd is. Het is ook van belang om kinderen en jongeren te laten praten over hun emoties. Nodig hen hier voor uit. Ga als ouder zelf het gesprek aan. Dit helpt bij de verwerking. Op die manier wordt voorkomen dat een kind of jongere alles zelf probeert te verwerken (achter gesloten deuren).

Verberg als ouder je eigen gevoelens niet en zorg ervoor dat het kind of de jongere zich veilig voelt om zijn of haar verdriet te uiten.

Uiteraard kan Comenius jullie helpen tijdens zo’n zware periode.