Dyscalculie is een hardnekkige stoornis op het gebied van rekenen en wiskunde. Net als bij dyslexie gaat het om een aangeboren afwijking die losstaat van de intelligentie. Het gaat om een complexe stoornis. Bij rekenen worden meerdere hersengebieden gebruikt, waaronder het taalcentrum. Een getal heeft meerdere kenmerken. Het bestaat uit een woord bijvoorbeeld twee, maar het kan ook een cijfer zijn ‘2’ en dan hebben we ook nog de daadwerkelijke hoeveelheid **. Deze drie aspecten van een getal bevinden zich bij ons in drie verschillende hersengebieden. Die moeten dus allemaal samenwerken om goed te kunnen rekenen.
Dyscalculie is een rekenprobleem, maar een rekenprobleem is niet altijd dyscalculie. Dyscalculie wordt niet veroorzaakt door slecht onderwijs of didactische tekortkomingen. Wanneer dat wel de oorzaken zijn dan spreken we simpelweg over een rekenprobleem. De oorzaak bij dyscalculie ligt dus nooit in de omgeving, maar in het kind zelf.